
Dlaczego uprawiamy jogę ? - B.K.S. Iyengar
B.K.S. Iyengar - dlaczego praktykujemy jogę?
Zaczynamy uprawiać jogę z motywem. Ten motyw może dotyczyć zdrowia, zrobienia kariery, czerpania przyjemności z życia doczesnego lub emancypacji. Tylko po dalszym praktykowaniu jogi uświadamiamy sobie, że nie uprawiamy jogi dla zdrowia, przyjemności czy emancypacji. Więc dlaczego uprawiamy jogę?
W swoim traktacie, Jogasūtrach, Patanjali wyjaśnia na początku, że umysł, inteligencja, świadomość i sama esencja naszego bytu są zaangażowane w fale myśli, przez co na moment zapominamy o ich prawdziwej naturze. Ta koniunkcja umysłu, inteligencji i świadomości z myślami obiektów postrzeganych, dostrzeganych lub wyobrażanych tworzy pragnienia. Te pragnienia sprawiają, że działamy od razu, nie używając naszej zdolności do rozróżniania, co jest dodatkowym zmysłem danym człowiekowi, i stajemy się ofiarą własnych myśli i czynów.
Pan Krishna mówi w Bhagawad Gicie, że każdy z nas na początku pozostaje nieujawniony, manifestuje się, a na końcu rozpuszcza w stanie nieujawnionym. Cykl naszego życia ma te trzy formy: od stanu nieujawnionego do manifestacji i z manifestacji z powrotem do stanu nieujawnionego. Wraz z tym cyklem nasze koło pragnień, spełnień i frustracji jest recyklingowane jako subliminalne wrażenia.
Te subliminalne wrażenia działają jak nasiona w naszym życiu. Te subliminalne wrażenia, które powstają w wyniku naszych działań oraz nagromadzonych zasług i grzechów z naszych przeszłych żywotów, stają się przyczyną przyjemności i bólu tego życia. Kultywacja trybów i nastrojów tego życia staje się trampoliną do następnego życia. Dlatego wykłady Patanjali są pomocne w minimalizacji tych wrażeń, aby praktykujący jogę mógł zbudować wolną wolę i tworzyć swoje własne przeznaczenie. Postanawia zmierzyć się z owocami swoich przeszłych działań i pasywnie poddaje się zasługom i grzechom, nie utknąwszy w tej sieci.
Życie jest wieczne, jak natura, która jest wieczna. Ponieważ natura obraca się w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym, tak też życie obraca się między narodzinami, śmiercią a reinkarnacją.
Nieprzerwana praktyka jogi, wykonywana z oddaniem, zgodnie z naukami Patanjalego lub Svatmaramy, utrzymuje praktykującego wolnym od motywacji, pragnień i nagród, rozwijając jednocześnie dyskryminacyjną inteligencję. Ta rozwijająca się dyskryminacyjna inteligencja, która rozwija się u praktykującego jogę, chroni jego umysł przed kontaktami z kuszącymi obiektami i łączy go z duszą, która jest nieporuszająca, niezmieniająca się, ale zawsze w stanie teraźniejszym.
Połączenie umysłu, inteligencji i świadomości z Duszą lub Jaźnią jest możliwe tylko poprzez dyscypliny jogi, które utrzymują ciało w zdrowiu i czystości, umysł stabilny, a inteligencję klarowną.
Tak właśnie działa praktyka jogi. Patanjali w Sutra II.28 podkreśla, że "poprzez czcigodną praktykę jogi, ogień, który emanuje z praktyki, spala nieczystości ciała, umysłu i inteligencji oraz obdarza świadomość koroną mądrości, ponieważ spoczywa na kolanach Jaźni". Od tego momentu nigdy niezmienna intuicyjna świadomość Jaźni promieniuje i wyzwala praktykującego z działań wypełnionych cierpieniami.
Dlatego praktyka jogi ma na celu jedynie wyeliminowanie takich działań, które mogą zaszkodzić praktykującemu. W ten sposób emancypacja leży w jego rękach. Podobnie jak dziewięć planet zodiaku, które jako słudzy Boga utrzymują rytmiczny porządek wszechświata, mamy dziewięć bram w naszym ciele: dwa oczy, uszy, nozdrza, usta, odbyt i organ generatywny. Dzięki regularnej praktyce jogi te dziewiąte bramy, które powodują dziewięć cierpień, chorób, ospałości, wątpliwości, niedbałości, bierności, poczucia gratyfikacji, życia w świecie iluzji, niemożności utrzymania tego, co zostało podjęte i braku zdolności do utrzymania osiągniętego postępu, są kontrolowane i wtedy energia jest kierowana ku samorealizacji.
Tak jak instaluje się urządzenie w formie metalowej pręta na szczycie domu, aby absorbować wpływy pioruna i zapobiegać uderzeniom w budynek; praktyka jogi chroni praktykującego, minimalizując skutki działań z przeszłości i teraźniejszości, wyzwala go z niewoli.
Tak więc, głównym powodem, dla którego trzymamy się jogi, jest uwolnienie się od wahań i cierpień. Praktyka jogi chroni wykonawcę przed powracającymi mieszanymi cierpieniami i przyjemnościami, a tym samym minimalizuje dualizmy.
Dlatego codziennie kontynuuję swoją praktykę. Moja rada dla was wszystkich to praktykować intensywnie codziennie, aby osiągnąć ten stan emancypacji, wolny od cierpień.
Oto dlaczego uprawia się jogę!!
ŹRÓDŁO: YOGA RAHASYA, TOM A, STRONY 130-137.